สารภาพกันอย่างไม่อาย ทั้งชีวิตตะลอนไปไหนต่อไหน แต่ฉันไม่เคยมาเดินเล่น “ศรีย่าน” แบบจริง ๆ เลยสักครั้งเดียว อาจจะเคยแวะมาธุระ อาจจะเคยมาเพราะมีจุดหมายเรื่องงาน อาจจะเคยเลี้ยวรถผ่าน แต่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ฉันจึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ “ศรีย่าน” เลย จนฤกษ์ยามงามเหมาะ วันนี้นิ้วล็อคทำงานไม่ได้ ไหน ๆ ก็ต้องพักมือใช้พิมพ์งานไม่ได้ ขอมาหาอะไรกินให้ฟินยามบ่ายสักวัน ศรีย่านช่วงที่น่าเดินนั้นคือช่วงถนนนครไชยศรี ตั้งแต่แยกร่วมจิตต์ไปจนจรดแยกสามเสน ด้วยความที่กลัวจะหาที่จอดรถไม่ได้ ฉันเลยจอดรถเสียไกล แถวธนาคารทหารไทย สาขาศรีย่าน แล้วลงเดินข้ามแยกร่วมจิตต์มา ซึ่งระยะทางนับว่าไม่ไกล แต่หนังหน้าเกือบไหม้เพราะวันนี้แดดร้อนสุด ๆ เดินฝ่าเปลวแดดมาถึงก็รู้สึกตื่นตาตื่นใจ เพราะมีของกินน่าอร่อยดักหน้าหลังเต็มไปหมด เรียกว่าทั้งตึกแถวทั้งรถเข็นเรียงราย เต็มไปด้วยอาหารทั้งคาวหวานน่ากินไปเสียทุกเจ้า ฉันเลือกเดินฝั่งตรงข้ามตลาด ซึ่งถ้าเดินไปเรื่อย ๆ ไม่แวะร้านไหนจนเกือบถึงแยกถนนสามเสน จะเห็นฝั่งตรงข้ามเป็น “ตลาดศรีย่าน” ที่มีป้ายเขียนว่า “สรีย่าน” สุดคลาสสิค ค้นข้อมูลพบว่าที่สะกดอย่างนี้ เพราะตลาดแห่งนี้สร้างในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งช่วงนั้นมีการปฏิรูปอักษรไทย ให้ใช้ ส.เสือแทนสออื่น ๆ แม้วันนี้ชื่อ “สรีย่าน” จะถูกสะกดใหม่ใช้ “ศรีย่าน” แล้ว แต่ตัวสะกด “สรีย่าน” ก็ยังได้รับการอนุรักษ์ไว้บนป้ายตลาด ฉันนึกชมผู้เกี่ยวข้องที่ตัดสินใจ เพราะนอกจากใครผ่านมาผ่านไปจะต้องกดคลิกเก็บภาพความเก๋ไว้ ยังทำให้เราเกิดความสงสัยจนต้องไปค้นดูที่มา ระหว่างเดินลัดเลาะไปตามบาทวิถีที่มีของกินมากมาย ฉันเริ่มเล็งไว้ในใจว่ามีอะไรเจ้าไหนที่ควรต้อง “โดน” บ้าง มีของน่าอร่อยที่แอบคาดโทษไว้หลายอย่าง และหนึ่งในนั้นคือ “บ้าบิ่นมะพร้าวอ่อน” ใครที่เดินผ่านรถเข็นบ้าบิ่นคันนี้ไปได้โดยไม่หันมามองจัดว่าใจแข็งมาก เพราะภาพที่แม่ค้ากำลังพลิกขนมบ้าบิ่นร้อน ๆ อวบ ๆ แผ่นโต ๆ หนานุ่มสีน้ำตาลเข้มบนกระทะแบน ๆ นั้นช่างรบกวนจิตใจ ยังไม่นับกลิ่นหอมหวนที่ยั่วยวนให้น้ำลายไหลเป็นที่สุด ฉันจึงตัดสินใจลองสั่งมาลองหนึ่งกล่อง การซื้อบ้าบิ่นมะพร้าวอ่อนร้านนี้ง่ายแสนง่าย เพราะเขาขายราคาเดียวเท่านั้นกล่องละ 25 บาท ลองอ่านป้ายเห็นเขียนว่ามีน้ำมะพร้าวจำหน่ายในราคาถุงละ 10 บาทด้วย แม่ค้าตัดบ้าบิ่นกรอบ ๆ แผ่นโตเป็นชิ้นเล็ก ๆ ใส่กล่องโฟมให้หยิบกินกันง่าย ๆ ฉันรับกล่องมาได้ก็เปิดชิมทันทีโดยไม่คิดจะรอให้ถึงบ้าน เพราะของพรรค์นี้ยิ่งกินสด ๆ ยิ่งฟิน ยิ่งกินร้อน ๆ ยิ่งอร่อย กัดแป้งบ้าบิ่นกรอบ ๆ ลงไปจะเจอมะพร้าวอ่อนเป็นชิ้น ๆ เนื้อข้างในแน่นนิ่มอร่อยมาก รสชาติกลมกล่อมกำลังดีไม่หวานจนเกินไป หยิบหมุบเคี้ยวหมับหมดอย่างไวกันเลยทีเดียว เมื่อกลับมาบ้านฉันลองเปิดค้นข้อมูลเรื่อง “ขนมบ้าบิ่นมะพร้าวอ่อนศรีย่าน” พบว่ายังมีเจ้าดังอีกร้านตั้งอยู่ฝั่งเดียวกับตลาด ซึ่งเจ้าดังที่ว่านั้นต้องออเดอร์แล้วรอคิวยาว ๆ ไป แต่เจ้ารถเข็นนี้กินกันแบบสบาย ๆ ไม่ต้องรอ ใครชอบขนมไทยแท้ที่เคี้ยวง่าย ๆ กินเพลิน ๆ แนวนี้ หากมีโอกาสแวะมา “สรีย่าน” โดยเริ่มจากตลาด ให้ข้ามถนนมาฝั่งตรงข้ามแล้วเดินไปทางขวามือ รับรองว่าคุณจะเจอได้ไม่ยาก รถเข็นเล็ก ๆ คันนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจากร้านนิวมลอันโด่งดัง หรือมิฉะนั้นให้เปิด Google Map แล้วใส่คำว่า “บ้าบิ่นมะพร้าวอ่อน (รถเข็นหน้าเซเว่นศรีย่าน)” ลงไปก็จะเจอ แม่ค้าเขาเริ่มขายกันตั้งแต่ 11.00 น. ทำกันใหม่ ๆ สด ๆ จนแป้งหมดถึงปิดร้าน อาจยิงยาวไปถึงช่วงค่ำ 20.00 น.เลยทีเดียว ถึงไม่ใช่เจ้าโด่งดังที่ต้องอดทนรอคิวก่อนจะได้กิน แต่รับรอง “หวาน มัน ฟิน” ไม่แพ้กันแน่นอน บ้าบิ่นมะพร้าวอ่อน (รถเข็นหน้าเซเว่นศรีย่าน) พิกัด : หน้าเซเว่นอีเลฟเว่นศรีย่าน ถนนนครไชยศรี กรุงเทพฯ โทรศัพท์ : 084-917-4822 เปิด : 11.00-20.00 น. เครดิตภาพประกอบบทความ : ผู้เขียนบทความ
