เครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/ อาหารไทยเป็นอาหารมหัศจรรย์ มีกูรูหลาย ๆ ท่าน ได้เคยกล่าวอ้างไว้ มหัศจรรย์ที่ว่าคืออย่างไร? เราคนไทยอาจจะไม่ค่อยรู้เพราะเราเคยชินกับรสชาติแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร อาหารไทยสามารถเอารสชาติ 3 อย่าง เปรี้ยว หวาน เค็ม มาเจอกันได้แบบเข้มข้น รวมกันได้แบบอร่อย ผสมกันได้แบบกลมกล่อม ทำได้แบบพอเหมาะ พอเจาะ พอดี เจ๋งเป้ง ในบางอาหาร เราใส่ความแสบร้อนของเครื่องเทศเผ็ด ๆ เช่น พริก มะแขว่น พริกไทย ดีปลี และอีกหลากหลาย วัตถุดิบเผ็ดร้อน กินแล้วก็ทรมานปาก ลำบากลำไส้เสียเหลือเกิน แต่กินแล้วหยุดไม่ได้ ยิ่งเผ็ดยิ่งอร่อย ยิ่งแสบยิ่งชอบ บางทีเผ็ดเหมือนไม่ได้กำลังกินอาหาร น้ำหู น้ำตา หลั่งไหล จนนึกไปว่าญาติผู้ใหญ่เสียชีวิต พูดมาถึงตรงนี้ขอพักกลืนน้ำลาย เอื้อกใหญ่ ก่อนจะนำท่านไปรู้จักกับสุดยอดยำเผ็ดอร่อย แห่งเมืองจันฯ วันหยุดสุดสัปดาห์นี้ ว่างเว้นจากภารกิจการงาน ได้ข่าวแว่ว ๆ มาตามโซเชียลเน็ตเวิร์ค ว่าเพื่อนเราที่อยู่ จังหวัดจันทบุรี ตอนนี้ กำลังเปิดร้านอาหารเป็นแนวซีฟู้ด ยำ ๆ แซ่บ ๆ เพื่อนเปิดร้านทั้งทีต้องไปกินฟรีให้เจ๊งกันไปข้างนึง อ๊ะ ๆ ไม่ได้ ๆ แบบนี้ไม่ดี ยิ่งเป็นเพื่อนกันยิ่งต้องไปช่วยอุดหนุน ต้องไปช่วยกันซื้อนะครับ ไปเป็นกำลังใจให้กัน และด้วยความเป็นคนใจง่าย เอ้า เปิดร้านใหม่เหรอ ไปดิ... จะรออะไร กล้าชวนก็กล้าไป จากเมืองหลวงของเรา กรุงเทพมหานคร ไปตีเมืองจันฯ ขับรถไปแป๊บเดียวแหละ แต่...ไม่มีรถไง เป็นคนอื่นคงไม่ไปละ อยู่บ้านกินไข่ต้มซะดีกว่า แต่ไม่ใช่ผมครับ เพื่อนเปิดร้านทั้งที ต้องไปโดนกันหน่อย ไปเลย...นั่งรถไฟฟ้าไปต่อรถทัวร์ที่เอกมัย เฮ้ย นายใจ ๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ? ก็ไม่ใจหรอกครับ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมมั่นใจคือ เพื่อนผมคนนี้ทำอาหารอร่อยมาก เคยกินฝีมือเธอแล้วหลายต่อหลายครั้ง ยังติดปลายลิ้นจนถึงทุกวันนี้ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะไปขอชิมอีกซักครั้ง เมื่อโอกาสมาถึงจึงไม่รอช้า ความอร่อยมันทำให้เราหน้ามืดตามัวได้จริง ๆ นะ ทำอะไรลงไปก็ไม่รู้ ลำบากแค่ไหนก็ไม่สน มารู้สึกตัวอีกที อ้าว...นั่งอยู่บนรถทัวร์ไปจันทบุรีเรียบร้อยแล้ว ข้อมูลมีแค่ว่า ร้านอยู่ที่อำเภอท่าใหม่ริมถนนสายสุขุมวิท (พิกัดก็ตามนี้ครับ https://goo.gl/maps/KzmB6yW5FEDBjvgZA ) เอาวะ รู้แค่นี้ก็พอแล้ว สบาย... เดี๋ยวหลงยังไงให้เธอมารับ เห็นมั้ยง่ายจะตาย ไปหาเพื่อนมันสบายแบบนี้แหละ ตัดกลับมาที่ความเป็นจริง ณ ขนส่งเอกมัย ก่อนที่รถจะออก น้องกระเป๋ารถทัวร์ จะเดินมาถามทุกคนว่าจะลงตรงไหน ผมก็บอกว่า “ผมลงตรงเทศบาลท่าใหม่นะ” น้องสวนมาทันควัน “บนเนินใช่ไหม? จอดที่สี่แยกแล้วกันนะพี่” นั่นประไร ไม่รู้ไง คือ ช่วยตอบรับให้สบายใจว่า ได้เลยค่ะอะไรทำนองนี้ก็ไม่ได้ น้องสร้างความกังวลให้พี่แล้วมั้ยล่ะ เริ่มมีอุปสรรคขวากหนาม มาทดสอบอีกแล้ว อยากจะสบถใส่หน้าน้องเป็นคำหยาบ แต่ต้องสะกดใจไว้ ด่าในใจก็พอ พร้อมกันนั้นก็ตอบไปอย่างสุภาพว่า “ได้มั้งครับ มันใกล้กันใช่ไหมกับเทศบาลท่าใหม่อะไรเนี่ย พี่ไม่เคยไปมาก่อน” น้องกระเป๋าทำท่าอึกอักก่อนจะตะโกนถามพี่คนขับว่ามันใกล้กันไหม โอ๊ย....ตะโกนถามกันอยู่นานสองนาน น้องไม่ช่วยให้พี่มั่นใจเล๊ยยยย แต่ก็เอาเหอะ ค่อยว่ากันตอนถึงตรงนั้น นั่งไปด้วยความเครียดสิครับ เปิดสารพัด App แผนที่จีพีเอส จนคิดว่าตัวเองกำลังวางแผนยกกองทัพไปตีเมืองจันฯ ปกติผมจะมีความสามารถในการหลับไปบนรถแล้วไปตื่นอีกทีตอนใกล้จะถึง แต่มันใช้ได้เฉพาะกับสถานที่ที่คุ้นเคยไง ลำบากล่ะทีนี้ อยากจะร้องเป็นเพลงพี่เบิร์ด กลับตัวก็ไม่ได้จะเดินต่อไปก็ไปไม่ถึง ใช้เวลาได้สักอึดใจใหญ่ ๆ รถก็มาจอดแวะให้รับประทานอาหารกลางทาง... ไม่กินโว้ย มื้อนี้เราจะทุบหม้อข้าวไปกินในเมืองจันฯ ตามรอยท่านพระยาตากกันเสียบัดเดี๋ยวนี้ เข้าห้องน้ำ ห้องท่า ให้อารมณ์ผ่อนคลายแล้วกลับมานั่งลุ้นกันต่อว่าจะลงถูกที่ไหม จนกระทั่งมาถึงจุดหมาย สี่แยกไฟแดงท่าใหม่ บริเวณริมถนน ฝั่งขาเข้ากรุงเทพฯ ค่อนข้างจะคึกคัก เต็มไปด้วยแผงขายผลไม้ หันซ้ายแลขวา ไม่รู้จะไปทางไหน ต้องโทรให้เพื่อนช่วยแล้วครับ ถือสายรอไม่นาน เพื่อนสาวผู้น่ารักของเราก็รับสาย เจรจาบอกพิกัดกันเป็นที่เรียบร้อย ผมก็เดินย้อนกลับมาหน่อย สังเกตเห็นป้ายชื่อร้าน ตำ vs ยำ แซ่บอินเตอร์ อยู่ริมถนนข้างทางเลย ในที่สุดก็มาถึงได้แบบไม่ยากเย็นอย่างที่คิด ในเวลาบ่ายอ่อน ๆ ทักทายกันเป็นที่เรียบร้อยเพื่อนก็บอกให้ผมนั่งรอก่อน พอดีมีลูกค้าเข้ามา 2 โต๊ะ กำลังยุ่งได้ที่เลย ระหว่างนั่งรอ ออเดิร์ฟ ก็มา เป็นข้าวเหนียว กับ หมูแดดเดียว เครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/ หิวครับ ไม่รอช้า ซัด ตุบตับ หมูแดดเดียวก็อันตรธานไปในพริบตา และหลังจากทำให้ลูกค้าเสร็จแล้วเพื่อนก็ถามว่ากินอะไรดี ในใจนี่คิดว่าเอามาหมดนั่นล่ะ มีเด็ด ๆ อะไร จัดมาเลย แต่ก็ต้องวางฟอร์มนิดนึง อะไรก็ได้ แต่ขอแซ่บ ๆ คือผมเป็นคนกินเผ็ดมากเลยต้องย้ำว่าแซ่บ ๆ ก็เลยได้มาก่อน 2 อย่าง คือ ยำทะเลรวม ๆ เหมือนประชดมีอะไรในร้านจับใส่จานยำ ๆ มาหมด เครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/ เฮ้ย หน้าตาดี แถมอร่อย อีกจานเป็นเมนูแนะนำ ยำสามไข่ เครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/ อันนี้ก็ดี จะมัน ๆ หน่อย ถือว่าดีเลิศ ตอนนี้นั่งพิมพ์ไปกลืนน้ำลายไปเลย ฮา ๆ นั่งกินไปทีละนิด ทีละหน่อย รอเพื่อนให้มานั่งด้วยกัน กินคนเดียวเหงา ๆ คนก็เข้ามาในร้านเรื่อย ๆ เพื่อนก็ต้องปลีกตัวไปจัดการอาหาร ทำอย่างพิถีพิถัน ปรุงไปทีละจาน ช้าหน่อย แต่รับรองอร่อยมาก เน้นอีกครั้งสำหรับคนชอบเผ็ด ๆ มาที่นี่รับประกันความเผ็ดอร่อย ไม่ใช่แบบเผ็ดอย่างเดียว เผ็ดไร้สาระ ถ้าใครไม่ชอบเผ็ดต้องบอกแม่ค้าก่อน แม่ค้ามือหนัก อาจจะใส่เผ็ดเกินไป บางคน อาจจะรับประทานไม่ไหว สักพักพอคนเริ่มซา ต้มเล้งก็มาเพิ่มเติมอีกชาม เครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/ ตามด้วยไก่ทอด เครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/ คงเห็นนั่งซี้ดปากน้ำตาไหลเลยเอาจืด ๆ มาช่วยดับความเผ็ด กินไปแค่ 3 – 4 อย่างก็รู้สึกว่าเริ่มอิ่ม เพราะให้เยอะมาก ไม่ใช่ว่าเพื่อนกันแล้วจะให้เยอะนะครับ คือสัดส่วนของยำมันต้องตามนี้ จะมากไป น้อยไปไม่ได้ รสชาติจะเปลี่ยน ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นลูกค้า เป็นเพื่อน หรือ เป็นญาติ พี่ น้อง ก็รับรองได้ว่า ได้ปริมาณเยอะเท่ากันแน่นอน พอเยอะก็เริ่มอิ่ม นี่ขนาดไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เช้ายังกินต่อไม่ไหว เสียดายยังมีอีกหลายเมนูที่อยากกิน เครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/ มากินร้านเพื่อน เพื่อนก็ใจดีไม่คิดเงิน ไม่เป็นไรเดี๋ยวเขียนรีวิวให้ แต่ไม่รู้จะมีใครอ่านไหม ได้นั่งรำลึกความหลัง ได้คุยกันเฮฮาเหมือนในวันวาน อาหารที่อร่อยอยู่แล้ว ก็พลันมีรสชาติดีขึ้นไปอีกเท่าตัว เป็นความอร่อยจากอาหารและความอร่อยจากบรรยากาศ ถึงได้เข้าใจที่โกวเล้งเคยบอกว่า ไม่ได้ชอบรสชาติของสุราแต่ชอบในบรรยากาศของการร่ำสุรา ลองดูนะครับ นัดเพื่อนที่สนิทมาก ๆ ไปกินกันในร้านที่อร่อย ๆ ท่านจะได้รสชาติของความอร่อยเพิ่มมากยิ่งขึ้นเครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/เครดิตภาพจาก https://www.facebook.com/tumyumsabinter/