แม้จะได้รับทราบข้อมูลจากอากู๋ (Google) ตั้งแต่ช่วงที่ย้ายมาอยู่เพชรบูรณ์ใหม่ ๆ ว่า ร้านโกเข่ง ที่นางั่ว เป็นหนึ่งในร้านอาหารแนะนำของเมืองนี้ แต่ด้วยความที่ร้านอยู่ห่างจากที่พักนับสิบกิโลเมตร และตัวผมเองก็ไม่ถึงกับเป็นนักตะลอนชิมที่ไม่คำนึงถึงระยะทาง จึงผัดผ่อนการเดินทางไปทานอาหารที่ร้านนี้ ว่าเอาไว้เวลาไปเที่ยวใกล้ ๆ แถวนั้น หรือขากลับมาจากหล่มสัก เขาค้อ ซึ่งต้องผ่านนางั่วค่อยแวะทานก็ได้ แต่เอาเข้าจริง ๆ เมื่อขับรถผ่านนางั่วในตอนขากลับที่พักหลายครั้ง ก็ไม่ได้แวะพิสูจน์ความอร่อยสักที จนวันหนึ่งที่รุ่นพี่ที่ทำงานชวนกันบึ่งรถออกไปหาที่ทานมื้อกลางวันที่ไม่จำเจ ซึ่งมีเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเสนอร้านนี้ขึ้นมานั่นแหล่ะ ผมจึงได้มีโอกาสไปลิ้มลองรสชาติของร้านก๋วยเตี๋ยวในตำนานร้านนี้ ร้านโกเข่ง นางั่ว นี้ เป็นร้านอาหารเก่าแก่ เห็นว่าเปิดขายมาหลายสิบปี ตั้งแต่ยุคของโกเข่งที่เป็นเจ้าของชื่อร้าน มาจนถึงยุคลูกหลาน รุ่นปัจจุบันที่ได้ยินว่าเป็นรุ่นที่สามแล้ว แต่ดูเหมือนบรรยากาศของร้านยังคงความคลาสสิกไว้ไม่เปลี่ยนแปลง คือ เป็นการตั้งโต๊ะอาหารอยู่ใต้ถุนเรือนไม้ ไม่มีห้องกระจกติดแอร์ รับแต่มีแอร์ธรรมชาติคือลมเย็น ๆ ที่พัดโกรกผ่านใต้ถุนเรือน ให้ความรู้สึกเหมือนเวลาเรากลับไปเยี่ยมญาติต่างจังหวัด แล้วเขาชวนเรานั่งกินข้าวใต้ถุนเรือนยังไงยังงั้นเลย ป้ายชื่อของร้านบอกว่าเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวโกเข่ง แต่ที่ร้านมีอาหารตามสั่งและอาหารจานด่วนอย่างอื่นขายด้วย ไม่ว่าจะเป็นเมนูเส้น อันได้แก่ ผัดไท ผัดซีอิ๊ว ราดหน้า คั่วไก่ เมนูข้าว ไม่ว่าจะเป็นข้าวหมูแดง หมูกรอบ หมูทอด ข้าวผัดกะเพรา หรือเมนูพิเศษ เช่น กระเพาะปลาผัดแห้ง สุกี้น้ำ สุกี้แห้ง โดยในระหว่างนั่งรออาหารหลักก็อาจจะสั่งขนมจีบ ซาลาเปา มารองท้องก่อน ซึ่งก็ใช้เวลารอไม่นานนัก เพราะทั้งพ่อครัวแม่ครัวซึ่งดูแคล่วคล่องชำนิชำนาญกับงานปรุงอาหารแบบสดใหม่ ในพื้นที่ทำครัวแบบบ้าน ๆ อย่างที่เห็นในภาพ แป๊บเดียวเมนูที่สั่งก็ทยอยนำมาเสิร์ฟ วันนั้นผมสั่งคั่วไก่ ซึ่งไม่ได้กินมานานแล้ว และเมื่อเหลือบไปเห็นข้าวหมูทอดที่อีกคนหนึ่งสั่ง ดูช่างน่ากิน เพราะหมูที่ทอดนั้นทอดแบบแห้ง ไม่อมน้ำมัน เห็นแล้วคันเขี้ยวอยากเคี้ยว(หมู) ขึ้นมา จึงสั่งมาอีกเมนูหนึ่ง ซึ่งก็ไม่ได้กระเทือนกระเป๋าสตางค์มากนัก เพราะราคาอาหารก็อยู่ระดับกลาง ๆ คั่วไก่จานละ 45 ข้าวหมูทอดจานละ 50 บาท ซึ่งเมื่อตักเข้าปากแล้วก้ต้องยอมรับว่า รสชาติคุ้มค่ากับราคาอยู่นะ นั่งกินข้าวที่ร้านบรรยากาศคลาสสิค ก็เลยนึกถึงภาษิตคนเก่าแก่ที่เคยว่า "กินคาวไม่กินหวานสันดานไพร่" (จุ๊ ๆ ไม่ได้พูด เอ๊ย! พิมพ์คำหยาบคายนะครับ มันคือคำไทยที่ใช้เพื่อให้คล้องจอง ^^) ก็เลยลองเดินไปดูว่ามีของหวานอะไรตบปาก เอ๊ย! ล้างปากบ้าง ซึ่งแน่นอนว่าทางร้านเขามีเมนูแนะนำ คือ ขนมลืมกลืน ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นซิกเนเจอร์ของร้าน ขนมที่ว่านี้เป็นขนมไทย ดูเผิน ๆ คล้ายกับตะโก้ แต่ด้านล่างเป็นไส้เผือก และดูเหมือนจะมีส่วนผสมของแป้งถั่วเขียวอยู่ด้วย ตักเข้าปากแล้วเคี้ยวเล่น ๆ ก็เพลินดี นี่กระมังที่เป็นที่มาของชื่อ ขนมลืมกลืน ที่สั่งทานมาทานเป็นเมนูของหวานหลังอาหารคาวก็เข้าท่า หรือจะสั่งใส่กล่องติดไม้ติดมือกลับไปเป็นของฝากก็เข้าที ใครที่ยังไม่เคยแวะมาลิ้มลองรสชาติและบรรยากาศการนั่งทานอาหารแบบบ้าน ๆ ที่ร้านโกเข่ง ก็ลองแวะมากันได้นะครับ ตั้งแต่เวลา 09.00 - 16.00 น.ของทุกวัน ร้านอยู่ไม่ไกลจากเทศบาลตำบลนางั่วมากนัก ถ้าขามาจากกรุงเทพฯ มากลับรถหน้าเทศบาล แล้วขับตรงมาอีกหน่อย ร้านจะอยู่ซ้ายมือ ถ้ามาจากหล่มสัก เมื่อผ่านเทศบาลตำบลนางั่วมาแล้วก็ดูซ้ายมือดี ๆ ระวังขับรถเลยไป กลับรถย้อนมาใหม่ไกลเหมือนกันนะคุณผู้ชม ^^ และถึงแม้จะเป็นร้านบรรยากาศคลาสสิก แต่ทางร้านก็มีช่องทางติดต่อ ไม่ว่าเป็น Facebook : ร้านโกเข่ง นางั่ว เพชรบูรณ์ หรือโทร. 056 - 560031 สรุปข้อมูลให้อีกทีหนึ่งนะครับ ชื่อร้าน ก๋วยเตี๋ยวโกเข่ง เวลาเปิดให้บริการ 09.00 - 16.00 น. ทุกวัน พิกัด 103/1 หมู่ 2 ตำบลนางั่ว (ถนนสระบุรี - หล่มสัก) อำเภอเมืองเพชรบูรณ์ จังหวัดเพชรบูรณ์ หรือตั้งพิกัด GPS : https://goo.gl/maps/R8WcPrqzda8EPDas5 โทร. 056 - 560 - 031 Facebook : ร้านโกเข่ง นางั่ว เพชรบูรณ์ ภาพประกอบและภาพปกบทความ โดย 31singha