ถ้านึกถึงไส้กรอกลูกชิ้นปิ้งผู้อ่านนึกถึงอะไรผู้เขียนนึกถึงความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ในสมัยยังเด็กชอบกินลูกชิ้น ไส้กรอก หรือเกี๊ยวทอดกรอบกับน้ำจิ้มหวานตอนที่อยู่บ้านคุณยาย เชื่อไหมครับว่าขณะที่ผู้เขียนกำลังพิมพ์บทความนี้อยู่ในหัวยังหวนคิดกลับไปเป็นภาพของอดีต รถเข็นสีฟ้าด้านบนเป็นแผ่นสแตนเลสเจาะใส่เตา มีถาดวางลูกชิ้น ไส้กรอก เกี๊ยวทอด เพื่อน ๆ พี่ ๆ สมัยยังเด็กยืนล้อมเลือกซื้อลูกชิ้น ไส้กรอก เกี๊ยวที่ต้องนำไปลงกระทะทอดกันเดี๋ยวนั้น แล้วมานั่งล้องลงกินกันอย่างมีความสุขตามประสาวัยที่ไม่ต้องคิดอะไรกับชีวิตมาก พอโตขึ้นมาก็ยังชอบกินไส้กรอกลูกชิ้นที่ขายจากแผงหรือจากรถเข็นอยู่ ไส้กรอกลูกชิ้นเป็นที่นิยมอยากมากในสังคมไทยเนื่องด้วยเป็นอาหารที่หาซื้อหากินได้ง่ายในยามหิว ในยามเร่งด่วน เป็นอาหารว่างในยามนอนดึก เป็นอาหารรองท้อง หรือแม้แต่เป็นอาหารหลัก อีกทั้งมีราคาถูกจึงเป็นอาหารที่คนส่วนใหญ่มักจะนึกถึงเป็นอย่างแรกในยามคับขันหรือในยามเร่งรีบ ในเมืองโคราชมีร้านขายลูกชิ้นอยู่หลายร้านทั้งในห้าง นอกห้างแบบมีร้าน รถเข็นประจำที่ริมถนน และรถเข็นที่ไปเรื่อย ๆ ถือเป็นสีสรรค์ของเมืองโคราช และเป็นสิ่งที่ขับเคลื่อนเศรษฐกินในระดับท้องถิ่นได้อีกทางหนึ่งเพราะชาวโคราชนิยมกินไส้กรอกลูกชิ้นเป็นอย่างมาก ร้านที่อร่อยน้ำจิ้มรสเด็ดที่ผู้เขียนแนะนำนี้เป็นร้านที่ผู้เขียนจะซื้อเป็นขาประจำบ่อย ๆ ร้านไส้กรอกลูกชิ้ฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัยราชภัฏโคราช (นครราชสีมา) มี 2 ร้าน ผู้เขียนจะเรียกว่าร้านลุงกับร้านป้าสองร้านนี้อยู่ใกล้กันอร่อยทั้งสองร้าน สองเจ้านี้ขายมานานแล้ว จุดเด่นของสองร้านนี้อยู่ที่ความหลากหลายของลูกชิ้นเช่น ลูกชิ้นหมู เนื้อ ปลา ลูกชิ้นเอ็นหมู เนื้อ หมูยอ ปลาเส้น ไส้กรอกหมู ไก่ ไก่ชีส ปลาหมึก บีลักกี้ (ไส้กรอกหมูพริกไท) เกี๊ยวทอด ฯลฯ ส่วนน้ำจิ้มอร่อยมากมี 3 แบบมี เผ็ดมาก เผ็ดน้อย และไม่เผ็ดคือน้ำจิ้มหวาน รสชาติอร่อยมากในแต่ละวันมีลูกค้าต่อแถวซื้อตลอดช่วงที่ร้านลุงกับร้านป้าขาย ปัจจัยหนึ่งที่สำคัญคือราคาถูกเหมาะกับวัยนักศึกษา แต่ถ้าสองร้านนี้มีคนต่อแถวยาวมาก ก็ยังมีร้านลูกชิ้นทอดอยูใกล้ร้านป้าร้านนี้ลูกชิ้นปลากรายอร่อยมากครับและราคาไม่แพงเช่นกัน ฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัยราชภัฏโคราชนอกจากร้านไส้กรอกลูกชิ้นที่แสนอร่อยแล้ว ยังมีกับข้าวร้านครัวเงิน ร้านรถเข็นสองแม่ลู ร้านขายน้ำพริก ผักต้มและปลาทอด ร้านกับข้าวหน้าเซเว่น ฯลฯ เป็นอะไรที่อร่อยมากที่สำคัญราคาถูก ภาพถ่ายโดย พงศธร อิ่มอุดม ผู้เขียนบทความ