อาหารสะท้อนถึงวิถีชีวิต........อาหารตลาด..........อาหารกลันตัน ช่วงวันหยุดสำคัญที่ผ่านมา ฉันได้มีโอกาสไปเยี่ยมป้าที่รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย รัฐกลันตันตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของคาบสมุทรมาลายู โดยทิศเหนือติดกับประเทศไทยที่อำเภอสุคีริน อำเภอแว้ง อำเภอสุไหงโกลก และอำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส มีเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์คือ ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 กองทัพญี่ปุ่นได้บุกขึ้นหาดที่ Pantai Sabak ในวันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ.1941 ฉันอยากรู้ถึงวิถีชีวิต วัฒนธรรมอาหารของคนกลันตัน ป้าจึงบอกว่าถ้าอยากรู้ เราต้องไปดูที่ตลาดนัด และสัญญาว่าจะพาฉันไปเที่ยวชมตลาดตั้งแต่เช้า ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก วันนี้ฉันตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ป้าจึงพาฉันไปตลาดนัดใกล้บ้าน เมื่อไปถึง สิ่งแรกที่ฉันเห็นคือจุดจอดรถหน้าตลาดแน่นหน้าไปด้วยรถมอเตอร์ไซด์ รถยนต์ และรถเข็น ผู้คนต่างมาจับจ่ายซื้อของกันมากมาย เสียงแม่ค้า พ่อค้า เรียกลูกค้ากัน ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม ภาษาที่เขาใช้สื่อสารกันคล้ายคลึงกับภาษายาวีในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ อาหารจานแรกที่ฉันสั่งมากินคือ นาซิกาบู เป็นข้าวที่หุงด้วยน้ำดอกอัญชันมีสีครามอ่อน โรยด้วยผักเครื่องเคียงได้แก่ ถั่วงอก ถั่วฝักยาว ตะไคร้ซอย ข่าอ่อน มะพร้าวคั่ว และปลาป่น ราดด้วยน้ำบูดู แล้วคลุกเคล้าให้เครื่องเข้ากัน รสชาติอาหารหวาน เค็ม กลมกล่อมกำลังดี ดื่มคู่กับแตออหรือชาร้อน เป็นอาหารและเครื่องดื่มที่ลงตัวกันมาก อาหารจานที่สองคือข้าวหมกเนื้อ ได้กลิ่นเครื่องเทศหอมร้อนแรง เนื้อนุ่มกำลังดี ส่วนข้าวก็นุ่มๆมันๆ สัมผัสได้ถึงเครื่องเทศกินแล้วรู้สึกโล่งคอ ทานคู่กับอาหารในภาพที่ 4 ฉันจำชื่อไม่ได้แล้ว คล้ายแกงเหลืองปลา ป้าบอกฉันว่าเขาใช้เครื่องแกงเผ็ดผัดด้วยกะทิ รสชาติจึงค่อนข้างเผ็ดแต่อร่อยดีนะ ฉันจึงสั่งขนมปังกรอบโรยหน้าด้วยไข่ลวก จิ้มกับซอสถั่วหวาน ทานแก้เผ็ด อื้อหือ จุก แน่นท้องสุดๆ เรานั่งย่อยกันซักพัก ป้าเลยบอกว่าต้องหาของหวานทานล้างปาก เราจึงมาจบลงที่บูโบ (ของหวาน) ด้านล่างเป็นน้ำแข็งบดราดด้วยน้ำกะทิผสมนมข้นหวาน แต่งหน้าด้วยลิ้นจี่กระป๋อง ถั่วแดง ข้าวโพด และลอดช่อง รสชาติจะหอม มัน และหวานสุดๆ แต่ไม่เลี่ยน มื้อนี้ฉันเจริญอาหารมาก จากนั้นป้าก็พาฉันเดินตลาด ซึ่งมองแล้วของในตลาดก็ไม่ได้แตกต่างจากของในตลาดนัดในนราธิวาสมากนัก อาหารก็คล้ายคลึงกัน อาจจะมีบางอย่างที่แตกต่างกันบ้าง เพราะคนในรัฐกลันตันส่วนใหญ่เป็นชาวมลายูเหมือนกับคนนราธิวาสนี่เอง