ผู้อ่านท่านใดชอบทานมะขามหวานกันบ้างคะ ? ผู้เขียนก็ชอบทานค่ะ แต่ชอบรสชาติหวานอมเปรี้ยวนิด ๆ มันดูมีมิติไม่หวานโดดจนเกินไป ที่บ้านของผู้เขียนก็พอมีต้นมะขามหวานและมะขามเปรี้ยวอยู่ในสวนบ้าง ประมาณ 3-4 ต้น แต่ไม่รู้ว่าเป็นพันธุ์อะไรค่ะ สมัยเรียนมัธยม คุณยายมักจะชวนผู้เขียนขี่รถมอเตอร์ไซด์ไปเก็บมะขามในสวนมาทานที่บ้านอยู่บ่อย ๆ เพราะถ้าไม่ไปเก็บมาทานผลมันก็จะล่วงและเสียเปล่าไปเฉย ๆ ค่ะ เพราะไม่มีใครไปเก็บมาทานเลย ส่วนมะขามเปรี้ยวที่ผลมันสุกมากแล้วเราก็จะใช้ไม้ตี ๆๆ ให้ผลมันร่วงลงมาแล้วตามเก็บทีหลังค่ะ คุณยายจะนำมาแกะเปลือก แกะเมล็ดแล้วทำเป็นมะขามเปียกแยกเป็นปั้น ๆ ไว้ใช้ทำกับข้าวในครัวค่ะ เก็บมากระสอบหนึ่งใช้ได้เป็นปีเลย ภาพถ่ายโดยผู้เขียน และวันนี้ผู้เขียนได้มีโอกาสลองทานมะขามหวานพันธุ์สีทองของฝากจากจังหวัดเพชรบูรณ์ ที่รุ่นพี่ซื้อมาฝากหลังกลับจากการไปเที่ยวค่ะ ถุงที่บรรจุมะขามมาเป็นถุงที่มีลักษณะเป็นตาข่ายเส้นเล็ก ๆ ผู้เขียนไม่รู้ว่าเค้าเรียกถุงแบบนี้กันว่าอะไร แต่ดูน่ารักแปลกตาไปอีกแบบค่ะ ในถุงจะบรรจุมะขามหวานมาให้เราแบบจุก ๆ เลยค่ะ ฝักสวยใช้ได้แกะง่าย เปลือกไม่หนาจนเกินไปค่ะ ผู้เขียนลองชิมตั้งแต่วันแรกรสชาติเค้าจะหวานมีความเปรี้ยวตบท้ายเล็กน้อยค่ะ (น้อยมาก ๆ แทบไม่เปรี้ยวเลย) ไม่ได้หวานแบบจืด ๆ เหมือนที่ผู้เขียนเคยทานมาในอดีต ในส่วนของกลิ่นก็จะออกแนวมะขามสุกกลิ่นเข้ม ๆ หน่อยมีกลิ่นเปรี้ยวปะปนเล็กน้อย ส่วนเนื้อจะออกแข็ง ๆ ตามสไตล์มะขามหวาน ไม่เหมือนมะขามเปรี้ยวที่เนื้อจะนิ่ม ๆ ยุ่ย ๆ ค่ะ แต่ในบางฝักก็จะมีกลิ่นเปรี้ยวนำหวานเนื้อนิ่ม ๆ หน่อย (ผู้เขียนชอบแบบนี้ค่ะ อร่อยดี) ในถุงก็จะมีมะขามฝักเล็กบ้าง ใหญ่บ้างปะปนกันมาค่ะ มีฝักเสียปะปนมาบ้างเล็กน้อยค่ะ ไม่ได้มากมายอะไร ตอนนี้ก็ทานจะหมดถุงแล้วค่ะ เหลืออยู่ก้น ๆ ถุงไม่มาก ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ถ้าเราทานเนื้อมะขามไปในปริมาณที่มากขนาดนี้แล้ว สามารถนำเม็ดมะขามที่เก็บสะสมไว้ไปคั่วทานได้ด้วยนะคะ เป็นเหมือนขนมขบเคี้ยวแบบโบราณเลยค่ะ รสชาติจะมัน ๆ หอมกลิ่นเม็ดมะขามที่ผ่านการคั่วมาแล้ว บางเม็ดที่คั่วนานเกินไปก็จะมีกลิ่นไหม้ติดมาด้วยเล็กน้อยค่ะ หนึ่งเม็ดทานได้นานมากค่ะ เพราะเราต้องอมเอาไว้ในปากให้เม็ดมันอ่อนตัวลงก่อนถึงจะค่อย ๆ เคี้ยวเนื้อภายนอกได้ทีละนิด ทีละหน่อย ใครที่ฟันแข็งแรงมาก ๆ จะทานได้ไวหน่อยเพราะสามารถกัดเม็ดมันให้แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ได้ แต่ถ้าใครฟันไม่ดี ไม่แนะนำให้ทานนะคะ เด็กที่โรงเรียนผู้เขียนเคยฟันหักมาแล้วจากการพยายามเคี้ยวเม็ดมะขามคั่ว (แต่ถ้าใครฟันไม่ดีแต่อยากลองทาน ผู้เขียนมีเคล็ดไม่ลับมาบอกค่ะ นั่นคือ เราต้องเอาเม็ดมะขามคั่วไปแช่น้ำทิ้งไว้สัก 5-6 ชม. ค่ะ ผู้เขียนเคยแช่น้ำข้ามคืนมาแล้ว ตื่นมาเคี้ยวสบายเลยค่ะ นิ่มมากก) ขอบอกว่าตอนสมัยเป็นเด็กที่โรงเรียนประถมของผู้เขียนจะฮิตมากใครหิ้วถุงเม็ดมะขามคั่วมาจากบ้านเป็นอันต้องถูกรุมขออยู่เป็นประจำค่ะ คนละกำ สองกำ พอได้มาแล้วก็ใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อนักเรียนบ้าง กระเป๋ากระโปรงบ้าง ซึ่งมีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผู้เขียนทานเม็ดมะขามแล้วทิ้งเปลือกไว้ในกระเป๋าเสื้อนักเรียนแต่ลืมเอาออกไปทิ้ง ผลปรากฏว่าพอเอาเสื้อขึ้นมาจากเครื่องซักผ้านี่กระเป๋าดำปี๋เลยค่ะ ซักไม่ออกด้วย โดนบ่นยาวเลยค่ะ 😂 ส่วนสำหรับผู้อ่านท่านใดที่อยากทานมะขามหวานพันธุ์สีทองของจังหวัดเพชรบูรณ์ก็สามารถหาซื้อกันได้ตามช่องทางออนไลน์เลยนะคะ ไม่ต้องขับรถไปซื้อไกล ๆ เพียงกดสั่งซื้อผ่านมือถืออยู่ที่บ้านก็รอรับความอร่อยได้เลยค่าา ภาพถ่ายโดยผู้เขียน