อาหารที่ขึ้นชื่อว่า น่ารีวิวในหน้าร้อน ๆ ที่อุณหภูมิพุ่งไปทะลุ 40 องศา มีไม่กี่อย่างในโลกครับ ผู้เขียนเดาว่า หนึ่งในนั้น คือ ไอศกรีม หรือ ภาษาบ้าน ๆ เรียกว่า "ไอติม" จริง ๆ แล้วมนุษย์มีความสามารถหลากหลาย ๆ ที่นำมาใช้ ผู้เขียนเองคิดว่า ทั้งหมดทั้งปวงของการหาเงินมาจากการใช้ศักยภาพทั้งมวลก็คือ การทำมาหาเลี้ยงชีพ หรือเพื่อปากท้องนั่นแหละ หนึ่งในนั้น ก็คือ การกิน และได้เที่ยวใช่ไหมล่ะครับ มีคนบอกว่า การเที่ยวนั้น ไม่ได้เรียนรู้อะไรมากมายไปกับการแวะเที่ยวระหว่างทาง อันนี้เห็นจะจริงเหมือนกัน ระหว่างวันร้อน ๆ ขับรถไปเที่ยว พบป้ายริมทางหลายป้ายพอสมควร โบกมือว่า ข้างหน้ามีตำรวจตั้งด่าน เย๊ย ป่าวครับ มีของหวาน ๆ เย็น ๆ สักครู่ขับรถผ่านป้ายนั้นมาเลยจอดลงมาแวะดูเพื่อทำอารมณ์สู้แดด กับ เมนู "ไอศกรีม ในลูกมะพร้าว" จ้า ด้วยความที่ผู้เขียนเป็นคนหน้าหวาน แต่ไม่ชอบกินของหวานเท่าไร ที่ตัดสินใจลงมาเพราะว่าอยากกินของเย็น ๆ ให้หายร้อนครับ และก็พบกับรสชาติริมทางที่ละมุนละมัยไม่แพ้การเข้าไปนั่งทานในร้านแอร์เย็น ๆ ครับ ริมทางมีรถจอดอยู่ และคนเข้าแถวเรื่อย ๆ ครับ คงเพราะเห็นป้ายที่ชี้บอกประมาณก่อนถึงร้านสักกิโลเมตรเห็นจะได้ก็พอที่จะชะลอรถลงมาทำกิจกรรมการกินกันได้ทันควันหากไม่มีป้ายบอกก็คงจะวิ่งเลยไปเลย ผมส่งภรรยากับลูกไปเป็นผู้ซื้อ ครับ โดยส่วนตัวก็ถือมือถือถ่ายรูปแล้วก็ถาม คุณป้าคนขาย ผมลืมถามชื่อแกนะ สมมุติแล้วกันว่าชื่อป้าคิตตี้ ขายดีไม่ครับป้า เสียงผมถาม แกก็บอกว่า ไม่ได้ขายดี ขายไอศกรีม จ้า หลังจากนั้น ภรรยาก็ยื่นไอศครีมมาให้ผม ซึ่งบทสนทนาระหว่างผมกับป้าก็หายไปสักครู่ใหญ่ ๆ เพราะปากไม่ว่างกำลังทำหน้าที่กับการละลายของไอศกรีมมะพร้าวของป้านี่ล่ะ มาคุยกับป้ากันต่อ ป้าถามผมย้อนกลับว่า ถามทำไม สนใจเอาไปขายหรอพ่อหนุ่ม ผมบอกว่า เห็นมีหลายสาขา น่าจะเกินสิบมั้ง แต่ไม่เคยแวะเลย แกบอกว่า มีประมาณสิบกว่าที่นะ ทำกันเอง เป็นญาติ ๆ กัน ขายแถว จังหวัดนนทบุรี นครปฐม แล้วก็เขตปริมณฑลนี่ล่ะ ทำกันเองขายกันเองก็พอได้อยู่ มาเช่าหน้าบ้านคนอื่นเขาขาย แต่ช่วงนี้เงียบ ๆ หน่อยนะ ปกติหน้าร้อนจะขายดีว่างั้น หลังจากกินไปพักใหญ่ จนมือไม้เริ่มจะเหนียวเพราะเจ้ากระทิมะพร้าวละลายใส่ พูดก็พูดเถอะครับ ลืมไปเลยว่ารสชาติมันเป็นอย่างไรมัวแต่สนใจวิถีการทำมาหากินของคุณป้าอยู่ ผมเดินดูโอ้โห มีหลายรสมาก ๆ ครับทุเรียนเอย มะพร้าว กระทิ โกโก้ สตอเบอรี่ มันเยอะจนต้องถามว่า "ทำกันเองหมดนี่เลยหรือ" ป้าก็บอกว่า เย๊สสสส มันคือ ทางเลือกของคนผ่านไปมาจริง ๆ ครับ ไอศกรีมกับความหวานมัน คือ รสชาติของเทศกาลน่าร้อนที่เป็นเอกลักษณ์เลยล่ะ แต่ก็ไม่เสมอไปนะครับ ร้อนเจอร้อนอย่างทุเรียนก็ฤดูกาลนี้เช่นเดียวกัน ผมชอบมาก ๆ กับวิถีพ่อค้าแม่ขายริมถนน มันคือ ทางเลือกอย่างที่ว่าของการหยิบยื่นรสชาติระหว่างการเดินทางให้กันและกัน มันไม่แค่นั้นนะ หากเราริอยากจะเป็นพ่อค้าเสียเอง นี่ก็คือ หนึ่งในการที่เราจะแวะมาชิม แล้วก็เปลี่ยนวิถีมาเป็นเจ้าของได้เลย ซึ่งคุณป้าคิตตี้ ก็ส่งสายตามาแล้วว่า "สนม๊ะ" ฮ่าๆๆๆ เหลือบเห็นโลโก้ด้านบน ต้องให้เครดิตเสียหน่อย "อรัญจา ไอศกรีม" จ้า ทางเลือกริมทางของผู้ผ่านมา ผ่านไป รสชาติเด็ดใช่เล่นเป็นทางเลือกของคนอารมณ์ร้อน แวะผ่อนคลายได้ เจอที่ไหนจอดที่นั่น ช่วยกันอุดหนุนระบบเศรษฐกิจฐานรากที่สุจริตกัน แม้ว่า ริมทาง ก็วางใจได้ว่า อร๊อย อร่อย พิกัดร้านที่ผมผ่านไป เส้นถนน ศาลายา มุ่งหน้าไปนครชัยศรี ผ่านตำบลงิ้วรายไปหน่อยเดียวเองครับ ไปอุดหนุนกันเด้อ อากาศร้อน ๆ ต้องถอนด้วยของเย็น ๆ มันถึงจะถูกเนาะ ภาพถ่ายทั้งหมด โดย ผู้เขียน
