สวัสดีครับ “ถ้าอดีตมันย้อนไปไม่ได้ แต่มีที่หรือรสชาติในอดีตที่คล้าย ก็ไปมันสัมผัสได้” หลายคนที่วัยล่วงเลยมาค่อนชีวิต ก็จะรับรู้ถึงอดีตที่มีความทรงจำดีๆ ที่เราเคยพบเจอส่วนตัวผมแล้ว อีกอย่างหนึ่งที่ผมหายากคือ รสชาติอาหารในอดีต ที่เคยทานสมัยเป็นเด็กที่คุณแม่ทำให้ทาน มันอาจจะนานมากแล้ว อาจจะหาที่ตามตลาดสดก็ได้ หรือแม้เอามาทำเองบางอย่างก็หาวัตถุดิบที่ยากหรือบางทีก็ไม่ครบองค์ประกอบของการรำลึกถึงมัน ดังนั้น วันนี้จะพามาชิม ร้านอาหารเหนือ รสชาติอาหารเหนือแบบดั้งเดิม ที่สมัยคุณแม่ทำให้ทาน ของจังหวัดเชียงราย เลยครับ ชื่อ ร้าน 7 พยางค์ ที่ของพ่อ น้ำพริกของแม่ ตามผมมาเลยครับ ที่ตั้งของร้านอาจจะไกลจากตัวเมืองเชียงราย นิดหน่อย แต่ว่า เป็นร้านที่เดินทางมาสะดวก เพราะเป็นถนนบายพาส เส้นผ่านสนามบินแม่ฟ้าหลวง และถ้าท่านลงเครื่องที่สนามบินแล้วอยากแวะทานอาหารเที่ยงหรือเย็น ที่รสชาติแบบเมืองเหนือ ดั้งเดิมก็แวะมาได้เลยก่อนเข้าที่พัก เพราะไม่ไกลจากสนามบิน ออกจากสนามบินก็เลี้ยวขวามาทางเหนือประมาณ 8 -9 กม. จำไว้ว่าขึ้นเนินเล็กๆแล้วลงเนินมา ก็จะเจอร้านอยู่ทางซ้ายมือ ป้ายชื่อร้านจะเด่นสง่า 7 พยางค์ จะตัวใหญ่ๆและ ที่ของพ่อ น้ำพริกของแม่จะเล็ก นิดหน่อย ที่ตั้งของร้านจะอยู่บนเนินเขาเล็ก พอมองเห็นวิวไปทางไป มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง เส้นใหม่ ที่ตัดกับเนินเขา มองเห็นวิว สี่แยกที่เป็นจุดตัดสำคัญของการแยกไปหลายอำเภอของจังหวัดเชียงราย คือไปทางซ้ายไปแม่จัน หรือแม่สาย ถ้าไปทางขวา ก็ไปเชียงแสน เชียงของ ตัวร้านจะแบ่งเป็น 2 โซนคือ โซนห้องแอร์ และโซนรอบนอกร้าน แล้วแต่จะเลือกนั่ง ทางร้านมีทั้งอาหารและกาแฟสด อาหารนั้น มีทั้งอาหารพื้นเมืองเหนือ อาหารไทยรวม และของทานเล่น โซนกาแฟ ก็มีแยกออกไปแต่สามารถมานั่งในร้านได้ วันนี้ผมมานั่งช่วงเย็นช่วงพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าของ วันฟ้าหลังฝน บรรยากาศสบายๆไม่ร้อนและไม่หนาว ลมโชยเบา ๆ จึงเก็บภาพมาฝาก แต่ถ้าใครมาช่วงฤดูหนาวของบอกว่าได้บรรยากาศดีมาก วันนี้บอกตรงๆ จะมาทานอาหารเดิมๆ ที่ผมอยากทานเมื่อนึกถึงคุณแม่ที่จากผมไป ก็มาร้านนี้แหละ รสชาติดั้งเดิมดี วันนี้ สั่งอาหารเย็น แกงแคหอย แกงผักหละปลาแห้ง(แกงชะอม) กุ้งฝอยทอด ยำสามกรอบ และส้มตำปูม้า เบาๆบางๆด้วย กับบรรยากาศสบายๆ บนเนินเขาที่มองวิวทอดยาว กับถนนบายพาสที่มีแสงไฟเป็นทางยาวก็ได้ชิวๆอีกแบบหนึ่งครับ จุดเด่นอีกอย่างของทางร้านมีที่ปลูกผักที่นำมาเป็นวัตถุดิบประกอบอาหารเอง และพืชปรุงสมุนไพรแบบเหนือ เขาปลูกเอง และนำมาปรุงสดๆให้ลูกค้า ทีนี้ลองมาดูที่มาของ ชื่อร้าน ที่หลายคนว่ามันแปลก ได้รับคำบอกเล่าจาก คุณสงกรานต์ เจ้าของร้านว่า แต่ก่อนที่ตั้งของร้านตรงนี้ เป็นสวนชะอม หรือสวนผักหละ(ชื่อเรียกของคนเหนือ) เดิมของคุณพ่อเขาเอง ซึ่งเป็นเนินเขาเล็กๆ และบวกกับการชอบทำอาหาร พร้อมกับเห็นสูตรน้ำพริกแกงเมืองเหนือของคุณแม่ จึงเริ่มทำร้านอาหาร ตอนแรกตั้งชื่อว่า ที่ดินของพ่อ น้ำพริกของแม่ ชื่อมันยาวไปทำให้จำยากและยาวไป จึงคิดกับเพื่อนๆ ว่ามันจำยาก จึงลองมานับพยางค์ดู ก็ลงตัว ที่ คำว่า “7 พยางค์ ที่ของพ่อ น้ำพริกของแม่ “ ใครมาเชียงราย ก็เชิญนะครับ ร้านหาไม่ยาก มาไม่ถูกก็ดู เพจของทางร้าน ตามลิงค์นี้ 7 พยางค์ ที่ของพ่อ น้ำพริกของแม่ ภาพถ่าย ผู้เขียนถ่ายเอง