แม้จะเป็นปลายเดือนมกราคมแล้ว แต่ที่สวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี ยังมีลมหนาวเย็นๆ พอให้ชื่นใจ ถ้ามีเวลาน้อยอยากไปเที่ยวต่างจังหวัดสักที่ แนะนำสวนผึ้ง ที่มีทุกอย่างทั้งภูเขา สายน้ำ ธรรมชาติ วิถีชุมชน และที่สำคัญย่านนี้ยังมีร้านอาหารรสเด็ดที่ซ่อนตัวอยู่หลายร้าน วันนี้เราซอกซอนหิวโซมาถึง “ร้านครัวกระเหรี่ยง” ขวัญใจชาวกรุงเทพฯและชาวสวนผึ้ง มาก็ไม่ยาก อยู่ตรงข้ามที่ว่าการอำเภอสวนผึ้ง เอาเป็นว่าไปถึงสวนผึ้งแล้วตั้ง google map ได้เลย ร้านนี้เด็ดตรงไหน ตามเราเข้าไปในร้านกันเหอะ ร้านครัวกระเหรี่ยง เป็นร้านแนวบ้านๆ ไม่เน้นตกแต่งสวยงาม เป็นร้านไม่มีห้องแอร์ ใครอยากนั่งตรงไหนก็เลือกนั่งกันไปเหอะ ลมเย็นสบายทุกที่นั่งเท่าเทียมกัน วันที่เราไปคนเต็มเกือบทุกโต๊ะ เราเลือกที่นั่งลมโชยได้แล้ว ก็ขอเมนูมาพิจารณาว่าควรจะกินอะไรดี อาหารช่างน่ากินไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเมนูแบบชาวบ้าน ที่ร้านหรูๆ ไม่มีแบบนี้แน่ๆ เพื่อนที่ไปด้วยกันถึงกับกรีดร้องเมื่อเจอเมนู “กบทอด” เพราะหากินยากมากในกรุงเทพฯ นางไม่รีรอสั่งไปทันทีท่ามกลางความหวาดกลัวของเพื่อนๆ ที่นึกหน้าน้องกบแล้วก็แสนสงสาร แต่มีอีกคนบอกว่านี่ไม่ใช่กบบ้านๆ หน้าตาแบบกบกรุงเทพฯ แต่คือกบภูเขาตัวใหญ่มาก ใครๆ ก็กินกันทั้งนั่นแหละ กบก็กบ..ลองสั่งดูก็ได้ เมนูต่อไปเป็นเมนูขึ้นชื่อของร้านคือ แกงป่า เมี่ยงคะน้า ทอดมัน ด้วยความหิวโหยเราเกรงว่าอาหารแค่ไม่กี่อย่างอาจเอาไม่อยู่ จึงสั่งต่อไปอย่างไม่หยุดยั้งด้วย ปลาช่อนทอดยำ ไข่เจียวกุ้งสับ คะน้าปลาเค็ม ปลาช่อนทอดยำ หลังจากสั่งอาหารเสร็จเราก็เฝ้าฝันหวานว่าอาหารจะมาเสิร์ฟภายในไม่กี่นาที.. ผ่านไปสิบนาที..ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก.ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เกิดขึ้น.. ครึ่งชั่วโมงผ่านไปทุกอย่างช่างเงียบงัน ก้าวเข้าสู่หนึ่งชั่วโมง ร่างกายของเราใกล้แตกดับ อาหารก็มาเสิร์ฟพอดี ช่างเป็นร้านที่ทำอาหารช้ามาก แต่ขอบอกว่าข้อดีของความช้าคืออาหารทำสดใหม่ทุกเมนู อาหารจึงน่ารับประทานมากที่สุด (เอ..หรืออาจเป็นกลยุทธ์ของร้านก็ได้ ทำนานๆ จนคนกินหิว มาก..กินอะไรก็ต้องอร่อยแน่นอน) แกงป่า ทอดมัน เมี่ยงคะน้า ผัดคะน้าปลาเค็ม ว่าแล้ว..เรามาลองชิมกันว่าอร่อยแค่ไหน เมนูที่มาก่อนใครคือแกงป่า รสชาติเผ็ดร้อนถึงใจตามไสตล์บ้านๆ ถูกใจหญิงสูงวัยยิ่งนัก ส่วนเมี่ยงคะน้าเมนูยอดฮิตของร้าน รสชาติกลมกล่อมหวานนำนิดๆ ถั่วลิสงจัดมาเต็มๆ จานไม่มียั้งมือ และแล้วพระเอกของวันนี้ก็มาถึง...อ๊บๆๆๆ “กบทอด”นั่นเอง มาแบบเป็นชิ้นเล็กๆ แยกส่วนกบทอดกรอบเต็มจาน ไม่มีอะไรบ่งชี้ว่าเป็นเมนูกบนอกจากหนังกบผืนใหญ่บางเฉียบวางแผ่หรามาบนจาน เราต่างลองหยิบหนังกบมาลองกัดกิน "กรอบ... " เสียงกรุบกรอบดังมากราวกินพริงเกิลกันเลยทีเดียว ส่วนขากบทอดเนื้อก็อร่อยมาก มีความนุ่มหนึบเหนียวพอประมาณ เคี้ยวแล้วเพลินใจ กินเปล่าๆ ก็อร่อย หรือจะจิ้มซอสก็ยิ่งนัวเข้าไปอีกระดับ กบทอดกรอบ ปลาช่อนทอดยำ ถูกนำมาเสิร์ฟเป็นตัว รสชาติเด็ดสุด ทั้งกรอบทั้งนุ่มเข้ากับน้ำยำได้ดีเยี่ยม แม้จะเป็นร้านบ้านๆ แต่ฝีมือการทำอาหารเทียบร้านหรูได้สบายๆ สิ่งที่ร้านครัวกระเหรี่ยงชนะเลิศก็คือราคา กินกันแทบเดินไม่ไหว ค่าอาหารแค่พันต้นๆ เท่านั้น ถ้ากินกันขนาดนี้ที่ร้านอื่นๆ เห็นบิลแล้วเราอาจเป็นลม แต่มาร้านครัวกระเหรี่ยงเห็นบิลแล้วยิ้มดีใจกันทุกคน อิ่ม อร่อย ถูก ! มาแล้วก็อยากมาอีก ใครผ่านมาทางสวนผึ้ง อย่าได้พลาดร้านครัวกระเหรี่ยง คำแนะนำอย่ามาตอนหิวมาก ให้มาตอนหิวกำลังดี และเผื่อเวลารอเยอะๆ ไว้ด้วยจะได้ไม่เป็นลมก่อนกิน จบการรีวิวแต่เพียงเท่านี้ อ๊บ อ๊บ..(คิดถึงกบทอด..จัง) ภาพโดย แมวลายสายเปย์ ขอบคุณภาพกบ บนหน้าปก https://www.freepik.com