หนึ่งในราเมนเจ้าอร่อยรสชาติแบบญี่ปุ่นที่ผู้เขียนมักจะหาทางแวะเวียนไปทานอาทิตย์ล่ะครั้ง หนีไม้พ้น “ฮะจิบัง ราเมน” ซึ่งถ้าให้หาเหตุผลข้อแรกที่ดลใจให้วกกลับไปทานบ่อยๆ ก็หนีไม่พ้นเส้นของบะหมี่ที่ค่อนข้างนุ่มเหนียวกำลังดี กล่าวคือมันไม่ได้เหนียวจนเกินไปจนเคี้ยวยาก แต่ในขณะเดียวก็ไม่ได้นุ่มเกินไปจนเหมือนแทบจะไม่ได้เคี้ยว เส้นที่ลวกได้อย่างพอดิบพอดีของทางร้านฮะจิบัง ทำให้รู้สึกว่าทางร้านมีความใส่ใจในกระบวนการผลิตค่อนข้างพอสมควร นอกเหนือจากความถูกใจในเส้นบะหมี่แล้ว ก็หนีไม่พ้นการบริการที่เป็นเหมือนหน้าต่างบานแรกที่ใครสักคนจะเปิดเข้าไปแล้วช่วยตัดสินใจว่าจะถูกใจร้านหรือไม่ถูกใจ การบริการโดยรวมค่อนข้างดี หากลูกค้าไม่เยอะเกินไปก็จะมีพนักงานพาไปนั่งที่อย่างรวดเร็ว หรือหากมีคนล้นต้องรอคิว ก็จะมีการจัดคิวอย่างมีประสิทธิภาพ โดยระหว่างที่รอคิวหน้าร้านก็สามารถสั่งอาหารล่วงหน้าไปได้เลย เมื่อถึงเวลาเราได้โต๊ะแล้วก็จะมีอาหารที่เราสั่งมาเสิร์ฟให้ในทันที ส่วนเมนูเด็ดประจำร้านที่ผู้เขียนขอแนะนำก็คือ “ต้มยำ ราเมน” แน่นอนว่าเป็นราเมนแบบที่คิดค้นขึ้นเพื่อลิ้นของชาวไทยเป็นหลัก ตัวน้ำซุปในราเมนถือว่าทำได้กำลังดี ก็คือไม่มีความเผ็ดไปในระดับที่คนไม่ค่อยจะชอบทานเผ็ดเท่าไหร่ต้องเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่มีรสชาติที่อ่อนไปจนคนรู้สึกว่า “นี่หรือต้มยำ” เป็นการผสมผสานระหว่างความจัดจ้านและการพบกันครึ่งทางได้อย่างลงตัว ใครชอบหวานก็สามารถเติมความหวานได้อีกหน่อย ขอเพียงเติมแบบพอดีๆ ก็จะไม่หวานจนเกินไป อีกเมนูหนึ่งที่ชอบมากก็คือโกมะ ซารุ ราเมน ที่เป็นบะหมี่เย็นเสิร์ฟพร้อมซอสงาขาว ตัวบะหมี่เย็นไม่ต้องพูดถึงทำออกมาได้อย่างลงตัวอยู่แล้ว แต่ซอสงาขาวนี่อร่อยแทบจะยกซด มีความเข้มข้นแบบพอดิบพอดีไม่เลี่ยนชวนเบื่อโดยง่าย แถมถ้าสั่งเป็นเซ็ตก็จะมีหมูชาชูและไข่ต้มครึ่งฟองมาให้ด้วย ช่วยทำให้มีโปรตีนเพิ่มเติมขึ้นมาบ้างไม่แห้งแล้งจนเกินไป และตบท้ายด้วยเกี๊ยวซ่า ซึ่งต้องทานตอนกำลังร้อนเท่านั้น แต่อย่าเพิ่งรีบทานแบบเขาเสิร์ฟปุ๊บทานปั๊บเลยนะครับ เพราะต้องรอต้องเป่าให้เย็นลงสักเล็กน้อย โดยรวมรสชาติของเกี๊ยวซ่าเวลาจิ้มน้ำจิ้มนี่อร่อยลงตัวที่เดียว มีความละเมียดนุ่มลิ้นของไส้ภายในเกี๊ยวซ่าที่คงจะมีแต่เฉพาะฮะจิบังเท่านั้นที่ทำออกมาได้ ถือว่าโดยรวมแล้วหลายๆ เมนูของ “ฮะจิบัง ราเมน” ทำออกมาได้ถึงพร้อมและลงตัวมากๆ จริงๆ ครับ ภาพถ่ายทั้งหมดโดยณัฎฐ์ธร กังวาลไกล ผู้เขียน