สวัสดีเพื่อนพ้องและน้องพี่ที่น่ารักทุกคนนะครับ วิศวะหนีเที่ยวมารายงานตัว วันนี้เราจะมาเล่าถึงตลาดนัด ถนนคนเดิน ตลาดโต้รุ่งกัน มันเป็นเรื่องราวในความทรงจำที่ผ่านมาไม่กี่เดือน แต่ความรู้สึกเหมือนนานเป็นปี ช่วงนี้อยากเที่ยวไม่ได้เที่ยว อยากกินไม่ได้กิน ต้องนั่งเหี่ยวอยู่บ้านช่วยชาติ วันนี้ผมจะมาเล่าถึงตลาดโต้รุ่งที่อำเภออุบลราชธานี ต้องเล่าก่อนว่าเมืองอุบลฯมีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่งและมีร้านที่น่าแวะไปหลายที่ แต่เมื่อเวลาเรามีจำกัดเฉพาะช่วงเย็นถึงดึก สถานที่ ที่ไปได้ก็จะมีจำกัดขึ้น เพราะงั้นโดยส่วนใหญ่ผมจะเลือกไปพวกถนนคนเดิน หรือตลาดโต้รุ่งแทน ถนนคนเดินนั้นไม่ได้จัดทุกวัน หากไม่ประจวบเหมาะอยู่ถูกที่ถูกเวลาจริง ๆ ก็ไม่มีโอกาสได้เดินซึ่งแตกต่างกับตลาดโต้รุ่งที่มีทุกวัน ตลาดโต้รุ่งนั้นที่ต่างจากถนนคนเดินคือโดยส่วนใหญ่แล้วร้านค้าจะเป็นร้านขายอาหารน้อยมากที่จะมีสินค้าอื่น ๆ มาขาย ความสนุกของการเดินตลาดโต้รุ่งคืออาหารท้องถิ่นที่มีให้เราได้เลือกหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นมื้อหลัก หรือมื้อกินเล่นก็มีและแน่นอนที่ตลาดโต้รุ่งเมืองอุบลราชธานีนี้ก็มีสิ่งที่ตลาดอื่นไม่มีหรือหาได้ยากนั่นก็คือร้านขนมปังปาเตที่มีสัญชาติยุโรป แต่เราไม่ได้ไปทานสูตรยุโรปกันวันนี้เราจะไปทานขนมปังปาเตสูตรเวียดนาม. ร้านขนมปังปาเตที่ตลาดอุบลฯนี้ไม่ได้ใหญ่โตอะไรเป็นร้านรถเข็นที่มีคนขายคนเดียวกับคนซื้อที่ต่อคิวกันยาวเหยียดในตอนแรกเลยผมไม่ได้สนใจตัวขนมปังปาเตมากนักแต่ที่สนใจคือเค้าต่อแถวซื้ออะไรกัน พอเห็นคนเยอะก็อดไม่ได้ที่จะไปต่อคิวกับเค้าด้วย พอถึงคิวผมก็สั่งไปเลยเอาแบบพิเศษใส่ไข่ด้วย (อร่อยป่าวไม่รู้ เอาพิเศษไว้ก่อน) พอได้ขนมปังมาหน้าตามันก็ดูน่ากินดีนะครับ กลิ่นก็หอมขนมปังอบ คือจากที่ผมดูเค้าจะเอาขนมปังไปอบตู้อบก่อนพอให้มันกรอบนอก จากนั้นก็มาหั่นตรงกลางแล้วใส่พวกไส้กรอก ไข่ดาว ผัก หมูสับ ไว้ตรงกลางราดด้วยซอส แล้วหั่นแนวขวางให้พอดีคำ เรามาพูดถึงรสชาติกัน ขนมปังกรอบนอกนุ่มในเวลากัดเข้าไปจะดังกร๊อบเลย ไส้ที่ใส่มามีทั้งรสหวานและเผ็ดซอสดูรวม ๆ แล้วอร่อยครับ หนึ่งชิ้นที่ได้มาเหมือนไม่เยอะแต่อิ่มได้อยู่ ต้องบอกเลยว่าถ้าแวะมาแถวนี้ต้องมาโดนครับ อร่อยจริงไม่จกตา วันนี้แค่นี้ก่อนไว้เปิดดูรูปเก่า ๆ แล้วเจอที่เจ๋ง ๆ อีกจะแวะเล่าให้ฟังกันอีก แก้เหงา(ผมนี่แหละเหงา)แล้วเจอกันใหม่โพสหน้านะครับ bye By วิศวะไม่ได้เที่ยว รูปโดยวิศวะหนีเที่ยว