เมื่อฉันเรียนจบฉันก็ได้ทำงานที่มหาวิทยาลัยนึง ฉันมีความสุขมาก ทั้งเพื่อนร่วมงาน และงานที่ทำ แต่ฉันได้เข้าทำงานแค่เพียง 1 เดือนเท่านั้น ด้วยสถานการณ์ โรคระบาด covid19 ทำให้ฉันไม่สามารถไปทำงานได้ ทำให้ฉันนั้นกังวลมากๆ เงินเดือนของฉันก็ลดน้อยลง ฉันจะทำวิธีไหนดี ที่จะหาเงินช่วยพ่อกับแม่แบ่งเบาภาระที่บ้านได้บ้าง ฉันก็ได้นึกถึง ตลาดนัดแถวบ้านของฉันเมื่อก่อนเขามีร้านสลัดมาขาย แต่ตอนนี้ร้านนั้นได้ปิดตัวลงแล้ว ฉันจึงนึกไอเดียว่า ตอนนี้ร้านสลัดร้านนั้นก็ไม่มีแล้ว ฉันจึงลองทำสลัดโรลด้วยสูตรน้ำจิ้มที่ฉันคิดเอง ลองผิดลองถูกผ่านไป 1 อาทิตย์เต็ม ฉันก็ได้รสชาติน้ำสลัดที่ฉันต้องการ แต่หารู้ไม่ สลัดโรลมันทำยากมากเลยนะ ฉันม้วนแป้งสลัดโรลขาดแทบทุกแผ่นเลย งืออออ มันทำให้ฉันท้อไม่อยากที่จะทำต่อแล้ว แต่แม่ของฉันซึ่งเป็นหนึ่งกำลังใจสำคัญที่ฉันมีแรงสู้ต่อ แม่บอกกับฉันมาคำนึงว่า ถ้าเราไม่เก่งแล้วเราไม่ฝึก เราก็จะไม่เป็นอะไรเลย ฉันก็เลย ฮีบ!! ลองทำมันอีกสักครั้ง แล้วฉันก็ทำได้ ฉันก็วางขายที่หน้าบ้าน ครั้งแรกที่ฉันขาย ฉันขายแค่ 10 กล่อง เพราะฉันกลัวขายไม่ได้ กลัวจะไม่มีคนชอบรสชาติน้ำสลัดของฉัน ฉันไม่เก่ง ฉันทำไม่เป็น ฉันสู้คนอื่นเขาไม่ได้ ในใจฉันคิดแบบนี้ตลอด แต่สุดท้ายแล้ว ฉันก็ขายสลัดโรล 10 กล่องแรกจนหมด ต่อมาลูกค้าก็อยากให้ฉันขายทุกวันทุกวัน ฉันก็เลยทำขายทุกวัน จนตอนนี้ ทำให้ฉัน มียอดขายสลัดโรลเพิ่มมากขึ้น ฉันดีใจและตื่นเต้นมากๆเลย แต่!!! ที่ทำงานของฉันก็เรียกฉันไปทำงาน ทำให้ฉันได้ขายสลัดโรลได้น้อยลง ฉันก็มานั่งคิดอยู่ว่า ถ้าจะเลิกขาย รายได้ของฉันครึ่งนึงก็จะหายไปด้วย ฉันก็เลยสู้ เปลี่ยนจากขายทุกวัน เป็นขายเฉพาะวันอังคาร ทำให้ฉันมีรายได้ลดลงบ้าง แต่อย่างน้อยก็มีรายได้เข้ามาเรื่อยๆ ทุกวันนี้ รายได้หลักของฉัน จะไม่ใช่เงินเดือนที่จ้างงานแล้วสิ แต่เหมือนจะมาจากการขายสลัดโรลแทน ฉันต้องขอบคุณลูกค้าทุกคนที่เชื่อในฝีมือและกล้าที่จะลองชิมสลัดโรลบ้านๆของฉัน ทำให้ฉันรู้ว่า ความสุขไม่ได้อยู่ไกลตัวเราเลย ความสุขไม่ต้องมองหาจากที่ไหน มันเริ่มต้นจากในบ้านของเรา และความสุข จากการที่เราได้ให้ให้ความอร่อยให้ความจริงใจ กับทุกคนที่เข้ามา หาเรา *ภาพประกอบทั้งหมดเป็นภาพของผู้เขียน หิวใช่ไหม อยากหาของกินอร่อย ๆ ใช่หรือเปล่า ส่องร้านเด็ดร้านดังได้ที่ App TrueID โหลดฟรี !
