วิธีทำ กะเพราไก่ ไข่ดาว อาหารคู่บ้านคู่เมืองของคนไทย กะเพรา เป็นอาหารของคนไทยที่สื่อต่างชาติบอกว่าเป็นเพียงอาหารที่สิ้นคิด แต่รู้ไหมว่าอาหารสิ้นคิดที่พูดกันมามันมีรสชาติที่แปลกใหม่มากสำหรับคนต่างชาติ แต่ถ้าเปรียบอย่างคนไทยก็คงเป็นอาหารธรรมดาจานหนึ่ง เวลาเราไปร้านอาหารบางครั้งมันจำเจ นึกไม่ออกว่าจะทานอะไรดี กะเพราไก่-หมูไข่ดาวนี้แหละเป็นทางออกอย่างหนึ่งสำหรับเวลาที่คิดไม่ออกว่าจะรับประทานอะไร เวลาอยู่บ้านเมื่อนึกไม่ออกว่าจะทำอะไรทาน กะเพราก็เป็นตัวเลือกอย่างหนึ่งเช่นเดียวกัน วันนี้เราจะสอนวิธีทำกะเพราไก่ไข่ดาวให้ทุก ๆ คนได้อ่านกัน ขอบอกเหตุผลสักนิดว่าทำไมถึงเลือกทำกับเนื้อไก่ก็เพราะว่าเนื้อไก่มันทำให้เรารู้สึกอิ่มง่ายไม่เปลืองข้าว วัตถุดิบ -อกไก่ 1 ชิ้น -กะเพรา 1 กำ -พริก 1 กำ -กระเทียม 3 ลูก -เครื่องปรุงเช่น ซอส ซีอิ้ว น้ำตาล รสดี วิธีทำ -ทอดไข่ดาวก่อนอันดับแรก -เตรียมตั้งกระทะและเทน้ำมันรอให้น้ำมันเดือด -สับกระเทียมให้ละเอียดและนำกระเทียมไปเจียวก่อนรอสักพักให้กระเทียมเริ่มมีสีและนำตะหลิวดันกระเทียวที่ทอดอยู่บนกระทะขึ้นมา -เทไก่ลงไปแล้วผัดให้เรียบร้อย สังเกตเนื้อไก่เรื่อย ๆ และผัดให้เนื้อเริ่มสุก -ใส่เครื่องปรุง เรียงตามลำดับเช่น ซอส รสดี ซีอิ้ว และผัดให้เข้ากัน เทน้ำเปล่าลงไปนิดหน่อย เพื่อความชุ่มฉ่ำ -ผัดให้เข้ากันรอบหนึ่งและเทใบกะเพราลงไปและผัดอีกครั้งให้กลิ่นใบกะเพราออก -เตรียมจัดใส่จานให้เรียบร้อย เป็นอันเสร็จสิ้น ขอเพิ่มเติมเทคนิคส่วนตัวสักนิดนะคะ ของที่เราใช้อย่างเช่นพวกใบกะเพราพวกพืชต่าง ๆ เราใช้ของที่ปลูกเองทั้งหมด ดังนั้นมันจะไม่ค่อยมีสารเคมีสักเท่าไหร่ ส่วนเนื้อไก่เราจะหั่นให้บางที่สุดค่ะเพราะว่า มันจะทำให้เข้าถึงรสชาติ หั่นเเบบบาง ๆ เเต่หั่นให้มันดูเยอะค่ะ ส่วนพริกเราจะใช้พริกสดเเบบปลุกเองเท่านั้นเพราะมันให้ความรู้สึกเหมือนเราเป็นเจ้าของอาหารจริง ๆ ไข่ควรเลือกไข่ใหม่ค่ะ เพราะเวลาทอดตรงไข่เเดงจะดูสวยเเต่ในภาพคือเราใช้ไข่เก่าเพราะไข่ใหม่หมด ไข่ใหม่มีข้อดีอย่างหนึ่งคือนอกจากไข่เเดงจะสวยเเเล้วเวลาทอดยังไม่ติดกระทะอีกด้วย กะเพราะไก่ทานเนื้อไก่หมดแต่ทานข้าวไม่หมดเพราะอิ่มเนื้อไก่ ทานคู่กับไข่ดาวเป็นอะไรที่อร่อยมาก ๆ หอมสุด ๆ ความนัวของไข่มันทำให้มีความรู้สึกอยากกระหายอยากจะทานต่อไปเรื่อย ๆ แต่พอเริ่มทานไข่ดาวหมดมันก็มีความรู้สึกอิ่มมาก กะเพราไก่ เป็นอีกหนึ่งในเมนูที่ผู้คนมักจะทานบ่อย ๆ วิธีทำก็ง่าย วัตถุดิบก็หาไม่ยาก สำหรับวันนี้ต้องขอตัวลาไปก่อน พบกันใหม่ในบทความหน้า ขอบคุณนะคะ ถ่ายภาพทั้งหมดโดยนักเขียน