“เอ้า! ซื้อกล้วยแขกมาฝาก อะไร ๆ จะได้กล้วย ๆ” เพื่อนของผู้เขียนวางถุงกล้วยแขกกึ่ง ๆ การโยน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ 10 ปีก่อน เมื่อครั้งเปิดร้านขายของบนห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งย่านงามวงวานค์ ผู้เขียนคว้าถุงกล้วยแขกมากินแบบไม่ได้คิดอะไร คงเป็นเพราะความหิวมากกว่าจะไปนึกถึงเรื่องกล้วย ๆ ที่เพื่อนได้พูดไว้ บรรยากาศการค้าขายที่นี่เป็นไปแบบเรียบ ๆ ไม่หวือหวา บางวันขายได้บางวันขายไม่ได้ แต่ด้วยความที่ได้ยึดอาชีพนี้แล้ว จึงจำเป็นต้องทำไปตามหน้าที่ จนกระทั่งเวลาบ่ายกว่า ๆ ด้วยความเย็นของเครื่องปรับอากาศในห้างสรรพสินค้า ผู้เขียนนั่ง ๆ พลางจะเคลิ้มหลับ แต่กลับต้องสะดุ้งตื่น เมื่อเสียงเพื่อนร้านตรงกันข้ามตะโกนมาด้วยเสียงโหวกเหวก ว่าลูกค้าจะซื้อของ ผู้เขียนลืมตาและยกหัวขึ้นมามองดู ปรากฏว่าลูกค้ายืนล้อมเต็มหน้าร้าน และเข้ามารุมลองโน้นหยิบนี่ และควักเงินซื้อของในร้านกลับไปโดยไม่ต่อราคาสักคำ รวม ๆ แล้ววันนั้นมียอดขายเกือบหมื่น จนอดที่จะนึกถึงกล้วยแขกถุงนั้นไม่ได้ กล้วย กล้วย เพื่อนมันบอก จนทุกวันนี้แม้จะไม่ได้เจอกับเพื่อนคนนั้น และไม่ได้เปิดร้านบนห้างสรรพสินค้าแล้ว แต่ความเชื่อเรื่องกล้วย ๆ ยังคงอยู่ หากช่วงไหนการค้าขายเงียบ ๆ ลูกค้าน้อย ๆ เป็นอันต้องซื้อกล้วยแขกมากินทุกครั้ง ขอบอกเลยว่ามื้อเช้ากินกล้วยแขกกับกาแฟขม ๆ มันเข้ากันอย่างคาดไม่ถึง กล้วยแขกร้านนี้มีความพิเศษกว่ากล้วยแขกที่เคยกินที่อื่น แป้งที่ใช้ชุบทอดมีความกรอบไม่แข็ง แม้จะทิ้งไว้นานเป็นครึ่งวัน แต่ความกรอบยังคงอยู่ไม่นิ่มเหมือนที่เคยเจอทั่วไป ส่วนรสชาตินั้น หอม หวาน มัน ยิ่งทอดเสร็จใหม่ ๆ อุ่น ๆ ยิ่งอร่อย กล้วยที่ใช้ทำกล้วยแขกของร้านนี้มีให้เลือกทั้งกล้วยพอดีสุก แล้วกล้วยสุกงอม โดยส่วนตัวผู้เขียนชอบกล้วยสุกงอมมากกว่า เพราะนอกจากจะมีความกรอบของแป้งภายนอกแล้ว ความนุ่มและรสหวานของกล้วยสุกงอมนั้น มันช่างเข้ากันซะจริง ๆ สำหรับราคานั้นไม่แพงอย่างที่คิด เริ่มต้นเพียง 20 บาทเท่านั้นเอง ด้วยรสชาติที่ถูกใจนี่เองทำให้ต้องซื้อติดมือมาด้วยทุกครั้งที่เดินผ่านร้านขายกล้วยแขก และมักจะมีคนทักอยู่บ่อย ๆ ว่ากินแต่กล้วยแขกมระวังจะอ้วนนะ ผู้เขียนได้แต่ยิ้มแหย ๆ แล้วตอบพลางเดินพลางว่า เช้า ๆ กินกล้วย อะไร ๆ มันจะได้ กล้วย ๆ ในความเป็นจริงของสภาพเศรษฐกิจยุคนี้ มันคงไม่เกี่ยวกับกล้วยเท่าไหร่นัก ถึงแม้จะซื้อกล้วยมากินเป็นหวี ๆ แต่ถ้าไม่ขยันทำงาน ไม่ขยันเก็บออม กล้วย ก็คงช่วยอะไรไม่ได้ ::::ภาพโดยผู้เขียน::::